Jak rzucać floater? To pytanie powinien sobie zadać każdy, kto chce być skutecznym zawodnikiem w ataku. W koszykówce ważne jest, żeby mieć szeroki wachlarz wykończeń. Trafianie z każdej pozycji na boisku daje ogromną perspektywę zdobywania punktów, a jednym z takich rzutów, który powinien być w arsenale każdego rozgrywającego (i nie tylko), jest właśnie floater.
Floater to idealne wykończenie, kiedy pod koszem czai się wysoki obrońca. Nie zawsze masz czas i miejsce na layup, nie zawsze możesz odskoczyć na półdystant. Wtedy przydaje się floater – rzut nad rękami, którego nie da się zablokować, jeśli wykonasz go dobrze.
Czym jest floater?
Floater to rzut oddany wysokim lobem po dwutakcie. Różni się od klasycznego layupu tym, że piłka nie zmierza bezpośrednio do obręczy z siłą i rotacją, ale leci wyżej, by przelecieć ponad wyciągniętymi rękami obrońcy.
Najczęściej rzuca się go z 2-4 metrów od kosza, czyli jeszcze w strefie półdystansu, ale nie bezpośrednio przy obręczy. Klucz tkwi w tym, by piłka przelobowała obronę, zanim zdąży ona zareagować.
Kiedy rzucać floatera?
Floatera powinieneś używać, kiedy jesteś w ruchu do kosza i widzisz przed sobą wysokiego obrońcę lub kilku obrońców zamykających strefę podkoszową. Nie masz miejsca na normalny layup, a zatrzymanie się i rzut z miejsca będzie za wolny.
Cały urok floatera polega na wykorzystaniu swojego momentum – pędu do przodu, a nie namej siły rąk czy nóg jak przy klasycznym rzucie. To płynny ruch, w którym jednym ruchem wchodzisz w dwutakt i od razu wypuszczasz piłkę w górę.
Floater rzuca się mniej więcej z odległości 2-4 metrów. Bliżej – idziesz na layup. Dalej – zatrzymujesz się i rzucasz z miejsca czyli robisz tak zwany pull-up.
Jaki jest sekret najlepszych strzelców? Nie ma żadnego sekretu! Wystarczy, że masz solidną rutynę. Dołącz do programu Meadow Basket Center już dziś i odbierz za darmo, swoją profesjonalną rutynę rzutową solo.
Praca nóg
Pierwsza ważna rzecz – Praca nóg przy floaterze to absolutna podstawa. Po kozłowaniu wchodzisz w klasyczny dwutakt, tak jakbyś robił layup. Jedyna różnica to to, że ostatni krok musi być mocniej zaakcentowany do góry, nie do przodu. Chcesz trochę wyhamować i dać sobie czas oraz miejsce na oddanie rzutu.
Jeśli rzucasz floatera prawą ręką – robisz prawy dwutakt. Jeśli lewą – lewy. Nie ma w tym wielkiej filozofii, ale trzeba to przećwiczyć żebyś był w stanie to wykonać podczas gry. Nie boj się do floatera używać też słabszej ręki. Czasami sytuacja na boisku nie daje wyboru i musisz rzucić floater z lewej.
Wyrzut piłki
Druga ważna rzecz – Praca ręki przy floaterze jest trochę inna niż przy innych rzutach.
Po pierwsze – rzucasz jedną ręką. Druga może być przy piłce, ale w momencie rzutu nie bierze udziału.
Po drugie – floater rzuca się z „otwartej dłoni”. Czyli nie podkręcasz piłki nadgarstkiem tak jak przy klasycznym rzucie z dystansu lub po koźle. Chcesz, żeby piłka poleciała bez rotacji, w czystym lobie.
Wyjątkiem jest floater od deski – wtedy możesz dać trochę rotacji i zakończyć rzut nadgarstkiem, żeby piłka tor lotu piłki był bardziej płaski.
Jak trenować floater?
Tutaj warto wspomnieć o jednym z najlepszych wykonawców floatera w historii – Tony’m Parkerze. Ten zawodnik w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku, robił z floatera swój znak rozpoznawczy.
Jego koledzy z drużyny często wspominali, że przychodził na trening jako pierwszy. Ustawiał dwa pachołki na łokciach strefy 3-sekund i przez pół godziny powtarzał jeden rzut – floater, zbierał piłkę, wycofywał się za pachołek, znowu floater. I tak w kółko.
Nie potrzebujesz niczego specjalnego. Wystarczy piłka, pachołki i chęci. Klucz to ilość powtórzeń. Tworzysz pamięć mięśniową i wyczucie odległości, które jest tak potrzebne w floaterze. Na meczu nie będziesz miał czasu myśleć – wszystko musisz tak opanować żebyś był w stanie trafiać automatycznie.
Podsumowanie
Floater to rzut, który warto mieć pod ręką – dosłownie. Dzięki niemu możesz kończyć akcje mimo obecności wyższych obrońców pod koszem, zachowując płynność i rytm swoiego ruchu. Kluczowe są dwie rzeczy: praca nóg, która pozwala dobrze wejść w dwutakt i wyhamować, oraz odpowiedniegu wyrzutu piłki, wypuszczenia jej bez rotacji.
Nie kombinuj, nie szukaj skrótów – po prostu ćwicz. Pamiętaj o regularności i powtórzeniach. Z czasem floater stanie się Twoim automatycznym ruchem, którego nie da się zablokować. A jak go opanujesz, to sam zobaczysz, jak dużo łatwiej zdobywać punkty pod presją. To jak rzucać floater? Właśnie to poznałeś. Teraz czas działać.
Często zadawane pytania: Jak rzucać floater?
Czy floater da się zablokować?
Tak, ale trudniej niż layup. Dzięki temu, że piłka jest wypuszczana wcześnie i leci wysokim łukiem, obrońca ma mniej czasu na reakcję. Jeśli wykonasz rzut płynnie i odpowiednio szybko, bardzo trudno będzie go zablokować. Zwłaszcza gdy obrońca spodziewa się klasycznego layupu. Jedyna możliwośc zablokowania floatera przez obrońcę jest bezpośrednio wtedy kiedy wypuszczasz piłkę z ręki, później nie będzie w stanie zdążyć zablokować rzut.
Czy floater można rzucać od deski?
Tak, szczególnie kiedy penetrujesz ze skrzydła. Rzut od tablicy może zwiększyć Twoją skuteczność, ponieważ daje większy margines błędu i lepszą perspektywę paraboli lotu. Trzeba jednak nauczyć się rzucać z odpowiedniego kąta i użyć odpowiedniej siły – warto również trenować oba warianty: z deski i bez.
Jak rzucać floater, żeby był skuteczny?
Trenuj, nie kombinuj. Skup się na dwóch rzeczach: dobra praca nóg (dwutakt i wyjście do góry w drugim kroku) oraz dokładna technika rzutu (bez rotacji, płynnie z jednej ręki). Ćwicz regularnie z różnych miejsc – z prawej, lewej, na wprost kosza. Im więcej powtórzeń, tym większa celność.
