Błąd podwójnego kozłowania jest jednym z prostszych przewinień popełnianych w koszykówce. W skrócie, jak sama nazwa wskazuje: występuje, gdy zawodnik zatrzymuje piłkę, a potem zaczyna kozłować ją ponownie. To często pomyłka, która jednak może kosztować drużynę cenne punkty. W tym artykule dowiesz się, czym dokładnie jest błąd podwójnego kozłowania. Wyjaśnimy, kiedy może się pojawić i jakie są jego przyczyny. Podpowiemy także, jak uniknąć tego błędu, by poprawić swoje umiejętności na boisku. W tym celu przyjrzeliśmy się bliżej zasadom FIBA
Błąd podwójnego kozłowania, a błąd kroków
Błąd podwójnego kozłowania i błąd kroków to dwie różne kategorie błędów, choć różnice między nimi są subtelne. Błąd podwójnego kozłowania występuje, gdy zawodnik zatrzymuje piłkę, a potem ponownie zaczyna ją kozłować. Może to także być sytuacja, w której zawodnik łapie piłkę, którą wyrzucił z rąk, bez jej wcześniejszego odbicia o parkiet, tablicę lub obręcz, to też nie jest dozwolone. Innym przypadkiem jest, też niedozwolone, odbicie piłki obiema dłońmi jednocześnie.
Z kolei błąd kroków jest związany z poruszaniem się bez kozłowania. W tym przypadku zawodnik wykonuje więcej niż dwa kroki w trakcie dwutaktu (nie mylić z krokiem zerowym) lub oderwie nogę obrotu po złapaniu piłki, co również jest błędem. W takiej sytuacji jedna noga musi niezmiennie pozostać w kontakcie z parkietem.
Różnice między tymi błędami są niewielkie, ale zaliczają się do innych kategorii przewinień. Istnieją także błędy związane z noszeniem piłki, jednak nie będziemy ich dzisiaj omawiać. Zrozumienie natury tych błędów oraz jak ich unikać jest bardzo ważne dla każdego koszykarza, ponieważ mogą skutkować utratą piłki.
Ponowne rozpoczęcie kozłowania
Po złapaniu piłki, według zasad FIBA, zawodnik ma trzy możliwości: może rzucić, podać lub zacząć kozłowanie. Jednak sytuacja zmienia się, gdy zawodnik wcześniej przerwie kozłowanie i ponownie złapie piłkę. W takim przypadku nie może już wznowić kozłowania. Może tylko rzucić lub podać piłkę. W sytuacji, gdy piłka jest w rękach zawodnika, można mówić o tzw. pozycjach potrójnego zagrożenia (rzut, podanie, kozioł) lub podwójnego zagrożenia (rzut, podanie).
To jednak bardziej kwestia szkoleniowa niż techniczna. Podstawowa zasada, którą należy zapamiętać w kontekście podwójnego kozłowania, to: po złapaniu piłki nie można ponownie zacząć kozłowania. Kozłować można tylko po pierwszym chwycie piłki.
Odbijanie piłki obiema dłońmi
W koszykówce kozłować można tylko jedną ręką. Odbicie piłki obiema rękami w tym samym momencie jest zabronione. Taka sytuacja kończy się błędem podwójnego kozłowania. Również przełożenie piłki z jednej ręki do drugiej, bez jej kontaktu z parkietem, jest błędem podwójnego kozłowania. Jest jednak jeden wyjątek do tej zasady.
Po otrzymaniu piłki zawodnik może odbić ją obiema rękami o ziemię, na przykład, aby zrobić krok bliżej kosza. Po takim zagraniu musi jednak złapać piłkę. Nie może wznowić kozłowania ani przejść do kozłowania obiema rękami. Zawodnik musi złapać piłkę, a potem nie może już ponowić kozłowania.
Odbijanie piłki od przeciwnika
W przepisach FIBA wyraźnie napisano, że celowe obicie piłki od przeciwnika w celu wznowienia kozłowania, na przykład od jego nogi, kończy się błędem podwójnego kozłowania i stratą piłki. Istnieją jednak wyjątki.
Jeśli zawodnik A poda piłkę do zawodnika B, a obrońca odbiję ją i piłka wróci do zawodnika A. W takim przypadku zawodnik A może wznowić kozłowanie, ponieważ jego celem było podanie, a nie wznowienie kozłowania.
Podobnie, jeśli zawodnik wstrzyma kozłowanie, a obrońca wybije piłkę zawodnikowi z rąk, atakujący może wznowić kozłowanie. W tej sytuacji nie miał na celu odbicia piłki od przeciwnika, by wznowić kozłowanie.
Złapanie piłki po rzucie
Po zakończeniu kozłowania zawodnik nie może celowo odbić piłki od tablicy, aby następnie ją złapać – takie działanie jest błędem podwójnego kozłowania. Istnieją jednak dwa wyjątki od tej zasady. Pierwszy: jeśli zawodnik jeszcze NIE ZACZĄŁ kozłowania, może odbić piłkę od tablicy i dopiero wtedy rozpocząć kozłowanie.
Drugi wyjątek dotyczy sytuacji, w której piłka zostaje rzucona w kierunku kosza, ale nie trafia w obręcz i odbija się od tablicy. Jeśli intencją było zdobycie punktów, zebranie piłki po takim rzucie będzie traktowane jako zbiórka w ataku po niecelnym rzucie, co pozwala na ponowne rozpoczęcie kozłowania. Podobnie jest w przypadku airballa – gdy piłka nie dotknie ani obręczy, ani tablicy, również można ją zebrać i kontynuować grę bez obawy o błąd. W obu przypadkach sędzia zinterpretuje sytuację jako zbiórkę w ataku, umożliwiając ponowne kozłowanie.
Warto wiedzieć o wyjątkach: Cwaniactwo boiskowe
Warto dokładnie przeanalizować zasady gry, aby zyskać przewagę na boisku. Kobe Bryant nawet studiował wytyczne dla sędziów, aby wiedzieć, na co może sobie pozwolić, a na co sędziowie zwracają szczególną uwagę.
W kontekście podwójnego kozłowania warto znać kilka przepisów FIBA. Po pierwsze zawodnik może odbić piłkę nad obrońcą i zacząć kozłować bez popełnienia błędu. Dzieje się tak, kiedy zawodnik nie wszedł jeszcze w posiadanie piłki. Zwykle piłka leci w kierunku gracza, który może ją podbić nad obrońcą i rozpocząć kozłowanie po jego obiegnięciu. To trudny manewr, rzadko spotykany i ogólnie nie jest polecany, ponieważ prawdopodobieństwo straty piłki jest duże.
Kolejny wyjątek to sytuacja, gdy na przykład, otrzymasz mocne podanie i stracisz kontrolę nad piłką. Możesz ją wtedy „zbić” do ziemi żeby poprawić chwyt, a sędziowie nie uznają tego za wejście w kozioł. Możesz wtedy zacząć kozłować po złapaniu piłki. Podobnie jeśli piłka wypadnie ci z rąk i jej nie złapiesz, nie jesteś jeszcze w jej posiadaniu, więc możesz rozpocząć kozłowanie.
Warto pamiętać o tych wyjątkach, ponieważ dają ci dodatkowe możliwości, mimo że czasami takie zagrania mogłyby wyglądać jak błędy, ale w praktyce nimi nie są.
Często zadawane pytania
Co to jest błąd podwójnego kozłowania?
Jakie są różnice między błędem podwójnego kozłowania, a błędem kroków?
Błąd podwójnego kozłowania dotyczy sytuacji związanych z manipulacją piłką, takich jak ponowne rozpoczęcie kozłowania. Błąd kroków odnosi się do nieprawidłowego poruszania się bez kozłowania, np. wykonania więcej niż dwóch kroków podczas dwutaktu lub oderwania nogi obrotu od parkietu.
